Huşa döndüm yüzümü takvim kırk yılı atmış, Çare görüp sevgiyi göğsümde yatsın dedim. Viran olmuştu gönlüm zay olmaya yüz tutmuş, Umuda güller ektim bari o tutsun dedim. Gün oldu zor içinde ekmeğim suya banıp, Hüzne mahal vermeden yedim ifratı yenip, Erimemekti gaye herkesi düşman sanıp, Cezp ile sardım dostu bir nebze tatsın dedim. Ben zaten ödemiştim hayatın diyetini, Topladım basiretle mahkeme heyetini, Sabrımla menfurların haczettim niyetini, Aç açıktı bu canım bir ocak çatsın dedim Buğdaydan zerre taşı seçtim arı eyledim Serdim zaman seyrine rengin sarı eyledim Az bulup azca yedim biraz darı eyledim Vereyim bir yetime bari tok yatsın dedim Kör düğümdü hayatım çözdüm izanım ile, Tarttım darasın düştüm vicdan mizanım ile, Görmeden karar vermem hayali zanım ile, Neşrimle cümle canlar ruhuna katsın dedim. Erdem her şeyden evla insanlığın gereği, Manevi güç vermeli sağlam kalsın direği, Umuda doğru çektim bu deryada küreği, Her şeye rağmen beni yutarsa yutsun dedim. Der ilhami kurtardı ikrara karar vermek, İnandım ki zevalmiş yersiz evhama girmek, Bundan sonra ilk işim umut gülleri dermek, Varsın gülün dikeni sineme batsın dedim. İLHAMİ ARSLANTAŞ