Gıdım gıdım umut topladım ama
Küçük mutluluğum oldu kırk yama
Hasretle fakirlik amansız kuma
Canımı birisi alır korkarım

Saçım ak eyledi yüzüm kırışık
Olamadım felek ile barışık
Gideceğim huzur yolu karışık
Canım bir tenhada kalır korkarım

Her gün aynalarda kendim ararım
Güler mi bet bahtım diye sorarım
Artar mı tükenen sabrı kararım
Daha da mı kötü olur korkarım

Hayat terzi imiş ben bezde nakış
Ömrün kalan kısmı bilirim yokuş
Zamanın tünelinden ölümdür çıkış
Ecelimden evvel gelir korkarım

Üç çiçek yetirdim solar mı acep
Su vermeyen çaylar duyar mı hicap
Böyle mi adaleti vicdani icap
Akıbetim vahim bilir korkarım

Der İlhami bildir destin destine
Hayat pınar suyun doldur testine
Ram olma ne olur gönül mestine
O zaman korkulan olur korkarım

İlhami   ARSLANTAŞ