Oturup şöyle bir düşün dünyayı,
Gerçekten dünyaya yansıt aynayı,
Hele bir gör şu mükemmel binayı,
Evrenin kuruluş harcıdır insan.

Daha kundağında ses verir sese,
Gülücükler atar anne gel dese,
Mutluktur,hazdır aldığın buse,
Evrenin kuruluş harcıdır insan.

Onsuz düşünülmez dünyada hayat,
Aklıyla haslolur her türlü icat,
Onunla dengeye girer tabiat,
Evrenin kuruluş harcıdır insan.

Mekânlar keşfedip ülkeler kuran,
cevher yüklü aklı ,fikrini yoran,
Kendi yarasını kendisi saran,
Evrenin kuruluş harcıdır insan.

Uzayı keşfetmiş bilginin feri,
Çeliği eritmiş alnının teri,
Canlılar içinde müstesna yeri,
Evrenin kuruluş harcıdır insan.

İçinde mevcuttur her şeyin rengi,
Emeğiyle anlam bulur bu döngü,
Hiç bir varlık onun olamaz dengi,
Evrenin kuruluş harcıdır insan.

Doğruyu yanlışı ayırt ederek,
Ehil elleriyle ilmi güderek,
Aklıyla sırları çözmüş giderek,
Evrenin kuruluş harcıdır insan.

Değişmez kanundur aldığın feyiz,
Biz köşe taşıyız ,ekmeğiz,suyuz,
Bir kez düşününüz ne olduk neyiz,
Evrenin kuruluş harcıdır insan.

Der İlhami kötülüğü bilerse,
Nasıl ki ozonu gazla delerse,
İnanın doğruyu yapar dilerse,
Evrenin kuruluş harcıdır insan.