Göz insana dair ulu endamın

Dünyayı içine aldığı yerdir

Resmedip alemi akla nakşeden

Kalpten  kalbe bilgi saldığı yerdir

                  Ruhun emri ile  görev alarak

Eğride doğruda karar kılarak

Nesnenin  şekline vakıf olarak

İradenin karar kıldığı yerdir

                   Sızlamazsa vicdan akmaz çağlayan

Gönülden gönüle köprü bağlayan

Akıl tasa eder odur ağlayan

Çeliği eritip deldiği yerdir

                   Aşk denen cemreyi güne düşüren

Hayat gerçeğinde özü pişiren

İsteyince yedi dağdan aşıran

Mecnunun aklını çeldiği yerdir

Akıl hilkatinde buluşur canlar

Yüz yüze gelince meramı anlar

Hepsi bir ahenkle çalışır onlar

                  İnsanın insana güldüğü yerdir

                  Der ilhami odur dillere şayan

Bilim de ilim de onunla ayan

Gerçeğe şahittir dil eder beyan

Yalanın yıkılıp öldüğü yerdir

İlhami Arslantaş